در گذر مستوفی یکی از کوچه های تنگ و شلوغ بازار تهران و کمی پایین تر از خانه یکصد و اندی ساله مستوفی الممالک که اداره پست به عنوان مالک،مدت هاست آن را به حال خود رها کرده، ساختمانی نوساز با نمایی آجری، محل قرار ما است. دیدن سیستم ابتکاری رضی میری که همه چیز از نگارش طرح تا تهیه مواد اولیه و در نهایت بافت و فروش در عرصه جهانی در آن وجود دارد با قرار قبلی مهیا می شود. گفت وگویمان را در دالان ورودی ساختمان آغاز می کنیم.
طرح ساختمان شما در کنار زیبایی کمی عجیب است; خودتان آن را ساخته اید؟
از کودکی به این فکر بودم که ساختمانی متفاوت بسازم پس از چندین سال بررسی، طرح این ساختمان صفوی را که در ذهن پرورانده بودم با کمک یکی از مهندسان بر کاغذ پیاده کردیم.
ساختش چند سال طول کشید؟
قبل از هرچیز بگویم تمام اندازه ها در این ساختمان برمبنای ساختمان های صفوی است.آجرها را پخته شده سفارش دادم، معمار، گچ کار و کاشی کار از اصفهان آوردم و بالاخره این شد که می بینید.
چند سال است که به تجارت فرش مشغول هستید؟
من پنجمین نسل از خانواده ام به حساب می آیم که در این شغل کار می کنم; البته نوآوری هایی انجام داده ام.
چه نوآوری هایی؟
طرح های قدیمی را احیا کرده ام، نقشه فرش های بافته شده در قرون قبلی را با کمک طراحان جوان دوباره بر کاغذ پیاده کردیم و بافت آن را با مواد مرغوب و استاندارد در نقاط مختلف کشور شروع کردم.
وجه تمایز شما چیست؟
هر طرح فرش در سیستم ما یک نام اصیل ایرانی دارد. بنابراین در این جا یا در کارگاه های پراکنده در کشور وقتی که اسم یک طرح را می بریم همه می دانند که در مورد کدام فرش صحبت می کنیم. تمام مشخصات فرش ها همچون نام طرح، رنگ، اندازه، تعداد گره و حتی آرم تولید که در بیش تر موارد به راحتی در متن قابل مشاهده نیست، ثبت می شود و از طریق سایت گالری قابل دسترسی است تا خریداران بتوانند به اصالت فرش هایی که به آن ها عرضه می شود پی ببرند.
استقبال از این روش چطور بود؟
بسیار خوب;مشتریان ما را بیش تر کلکسیونرهای خارجی تشکیل می دهند و این سیستم با استقبال آنان مواجه شده است در حالی که روزانه سوالات متعددی از کشورهای مختلف به بخش پاسخگویی سایت ارسال می شود.
شما به عنوان عضو هیات مدیره صادرکنندگان فرش ایران راه حل مشکلات این صنعت را چگونه ریشه یابی می کنید؟
همه راهکارها برای حل مشکلات فرش دستباف در یک جمله خلاصه می شود; سیاست،مهم ترین کلید گشایش بازار فرش ایران، در سطح جهان است. در سال های گذشته عدم ثبات در تصمیم گیری نهادهای متولی فرش از عوامل ضعف بنیهء این صنعت بوده است. در واقع ما برای حضور در بازارهای جهانی ضعف بسیاری داریم و در حالی می خواهیم بازار صادرات فرش را درست کنیم که خود را در سطح جهان از لحاظ این صنعت منزوی کرده ایم.
سیاست های دولت را در این زمینه چگونه ارزیابی می کنید؟
اشتباهات عجیب و غریبی رخ داده است، مثلاکسانی خواسته اند مسایل اقتصادی کشور همچون اشتغال زایی را با ماشینیزه کردن فرش حل کنند. اگر بخواهیم با صنعت فرش،مشکلات اقتصادی را حل کنیم در واقع در حال خیانت به این صنعت هستیم.
آینده قالی بافی ایران را چطور می بینید؟
حفظ بافت فرهنگی قالیبافی فرش در ایران یک الزام است و اگر روشی غیر از این در پیش بگیریم، در واقع گام های خود را برای اضمحلال تاریخ فرش ایران برداشته ایم.
دولت چه نقشی می تواند در خروج این صنعت از بحران داشته باشد؟
استاندارد کردن پشم، رنگ و حتی ابریشم مورد استفاده در فرش دستباف از اقدامات اصول اولیه در بهبود کیفیت تولید است. دولت باید نقش تصدی گری خود را در این صنعت به نظارتی تبدیل کند و در عین حال شرایط تجارتی مناسب برای حضور در بازارهای جهانی فراهم کند.
یعنی یارانه برای فرش پرداخت کند؟
نه، شرایط تجاری به معنای پرداخت یارانه یا راهکارهای مشابه نیست، بلکه منظور کمک به حضور مؤثر تولیدکنندگان واقعی در سطح جهان و ارایه آثار آن هاست.
نظر شما به عنوان یک تاجر یا تولیدکننده فرش در مورد سیاست های شرکت سهامی فرش چیست؟
میانگین سطح همکاری دولت با بخش خصوصی در سال های اخیر به حد قابل قبولی رسیده است اما چندگانه بودن متولیان فرش که در واقع اهداف مقطعی و کوتاه مدت را پیگیری می کنند، یک راه حل اساسی به حساب نمی آید.
بخش تولید چه نیازمندی هایی دارد؟
بافندگان در مورد بیمه و تامین اجتماعی لازم است که با سیستم دولتی در ارتباط باشند.
مشتریان شما را بیش تر چه کسانی تشکیل می دهند؟
مشتری ایرانی چندانی نداریم بخش عمده خریداران را کلکسیونرهای آمریکایی،اروپایی و حتی عمان تشکیل می دهند.
و سخن آخر؟
حرف هایی که زدیم درددل ها بود، هر زمان که خواستید برای گرفتن عکس از ساختمان و فرش ها به این جا بیایید،اما حرف ها همین بود که گفتیم.