قالی دستباف میلاس از سال 1997 (10.11.1997) با درخواست اتاق بازرگانی و صنعت این شهر در فهرست محصولات ثبت شده دارای نشان جغرافیایی ترکیه قرار گرفت. قالی‌هایی که در دوره‌های اولیه در اندازه‌های سجاده‌ای روی دارهای بافندگی‌ خانگی تولید می‌شد، با افتتاح اولین کارگاه بزرگ در سال 1909 به ابعاد بزرگ‌تری رسید و به یکی از محصولات صادراتی مهم ترکیه در زمینه صنایع دستی تبدیل شد. در تولید این قالی، نخ‌های رنگ‌شده با رنگ‌های ریشه‌ای که از گیاهان به دست می‌آیند، با تکنیک دو گره و روی دستگاه‌های بافندگی به نام "ایستار" بافته می‌شوند. در تولید قالی میلاس که در آن از ده‌ها نقوش مختلف منحصر به منطقه استفاده شده است، 26 رنگ به خصوص سایه‌های مختلف قرمز و زرد وجود دارد.

میلاس شهری است در استان موغله در جنوب باختری ترکیه. این شهر در محدوده خلیج بودروم (Bodrum) ماندالیا، دریاچه بافرا و خلیج گوک‌اوا قرار دارد. در نتیجه دارای یک نوار کرانه‌ای طولانی است. میلاس دارای تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های معتدل و پربارش است و دمای هوا خیلی کم زیر صفر می‌رسد. این شهر با پلاژها، دریاچه‌ها، و بازمانده‌های یونان باستان یکی از مراکز گردشگری در ترکیه است. میلاس، یکی از نقاط توقف اتوبوس‌های بین شهری به مقصد بودروم است.
وجود نیایشگاه زئوس کارلوس و نزدیکی نیایشگاه زئوس لابراندا میلاس را در روزگار باستان به عنوان مرکز دینی کاریا در آورده بود. میلاس باستان که یکی از مهم‌ترین شهرهای کاریا بود(کاریا /کاری یا کاریه؛ سرزمینی در جنوب غربی آسیای کوچک در کرانهٔ دریای اژه. کاریا یکی از ساتراپی‌های ده‌گانه هخامنشیان در آسیای کوچک بوده و جنگجویان آن بخشی از سپاهیان ایران به‌شمار می‌رفتند) و در زمان هخامنشیان، این شهر بخشی از ایران بود و به عنوان مرکز کاریا درآمد. فرمانروای این شهر فردی بود که توسط اولیاد، ساتراپ ایرانی بر این شهر گمارده شده ‌بود.
ماسولوس، ساتراپ معروف شاهنشاهی ایران نیز اهل این شهر بود. وی در میان سال‌های ۳۷۷ تا ۳۵۲ پیش از میلاد عملاً فرمانروای کاریا بود و آرامگاه پرآوازهٔ ماوزولیوم را در هالیکارناس ساخت. واژهٔ امروزی برای آرامگاه در زبان‌های غربی یعنی Mausoleum از نام این والی ایرانی گرفته شده ‌است.

میلاس همچنین نام روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان لردگان در استان چهارمحال و بختیاری ایران است. این روستا در دهستان میلاس قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۷۹۹ نفر (۱۶۵خانوار) بوده‌ است.